Mijn naam is Christina Pokhodilo. In 2009 kreeg ik mijn eerste paniekaanval voor een presentatie. Ik begreep niet waarom het me overkwam. Hartkloppingen, tintelende handen, ademnood. Ik dacht dat ik een hartaanval kreeg. De huisarts constateerde dat ik chronische hyperventileerde en verwees me naar de psycholoog.
De psycholoog leerde me mijn gedachten te herkennen en rationaliseren: je gedachten zijn niet echt, je ziet allemaal beren op de weg. Je bent veel te veel bezig met wat anderen van je vinden.
De theorie begreep ik, maar het gevoel van nooit goed genoeg zijn en de paniekaanvallen bleven.
Ik wilde af van dat vervelende, verlammende gevoel dat ik regelmatig had dus ging ik me verdiepen in cognitieve gedragstherapie, werd meester in het herkennen van mijn gedachtenschema’s en volgde ik EMDR. Toch bleef het gebrek aan zelfvertrouwen en mijn afhankelijkheid van de mening van de ander.
Onbewust geloofde ik dat mijn eigenwaarde afhankelijk was van mijn resultaten op mijn werk en van de goedkeuring van mijn leidinggevende. Ik was zo gefocust op perfect afleveren van werk dat het met verlamde. Ik deed veel te lang over klussen. Om dat niet te veel te laten opvallen deed ik veel in eigen tijd. Ook al kreeg ik complimenten. Ik voelde me nooit slim genoeg. Nooit snel genoeg. Alles wat ik deed kwam uit een diepe overtuiging. Ik ben niet goed genoeg. Ik leefde in angst voor het maken van fouten. Elke ochtend ging ik met buikpuin naar mijn werk. “Ik heb die klus niet goed gedaan, het is nog steeds niet af. Hoe zal mijn manager erop reageren. Wat als ik vandaag door de mand val?”
Ik belandde in een neerwaarts spiraal. Ik sliep slecht, had hoge bloeddruk, regelmatig migraine en bijna dagelijks last van mijn rug.
Ondertussen deed ik er alles om mijn gevoel te verbergen. Ik bleef me enthousiast, vrolijk en daadkrachtig neerzetten. Niemand mocht weten dat ik vanbinnen compleet gesloopt was.
Natuurlijk was dat niet vol te houden. Ik belandde in een burn-out. Weken lang kon ik alleen maar op de bank of in mijn bed liggen. Zelfs koken, een van mijn hobby's, was te veel moeite.
In mijn zoektocht naar een oplossing voor mijn angst- en paniekaanvallen. Heb ik verschillende cursussen, workshops en een docenten-opleiding Yin Yoga gevolgd. Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij Rebalancing School voor Lichaamswerk en Bewustzijn. Hier kwam mijn theoretische kennis samen met mijn gevoel in mijn lijf.
Ik leerde de ervaring in mijn lijf als uitgangspunt te nemen bij alle emoties, gevoelens en gedachten die in mij leven. Het enige wat ik hoef te doen is aanwezig zijn in de ervaring van mijn lijf. Niet meer het wegstoppen, het negeren of me er tegen verzetten. Dan ontstaat er ruimte en rust.
Door aangeraakt te worden met Rebalancing massagetechnieken door iemand die volledig aandacht had voor mij begon ik weer vertrouwen te krijgen in mijn eigen lijf en in mijzelf.
Ik heb nu meer energie en kan nu oprecht zeggen dat ik elke dag gelukkig ben. Zelfs als ik een kutdag heb. Ik geniet van kleine en grote dingen. Mijn vriendschappen zijn verbeterd en ik ben een relaxtere moeder en partner. Ik durf nu keuzes te maken voor mijzelf. Gebaseerd op mijn waarden en niet op hoe "hoe het hoort".
En die paniekaanvallen? Die heb ik nooit meer. Als ik angst of stress ervaar gebruik ik mij lijf als een anker. Dan is het niets meer dan een stevige wind die voorbij raast.
COPYRIGHT © 2023 LIJVE